هی داوران! واقعا لازم نیست پیکسار هر سال اسکار ببرد

Soul اصلا اثری بدی نیست؛ این انیمیشن در واقع بسیار جذاب، نوآورانه و تاثیرگذار است و واقعا یک اثر سینمایی خوب تلقی می‌شود اما خب نمی‌توان از سیاست‌های تازه هالیوودی که با تعصب خاصی در آن به نمایش درآمده به راحتی عبور کرد. شاید آن صحنه خاص در سلمانی سیاه‌پوستان یکی از نقاط مهم در صنعت سینمایی و انیمیشن هالیوود باشد. با تمام این اوصاف Soul با بهترین آثار پیکسار فاصله بسیاری دارد و کاندید شدن آن به همراه Onward - که حتی در نقطه پایین‌تری نسبت به Soul قرار می‌گیرد - حاصل یک تصمیم محتاطانه است.

در مقابل، Wolfwalkers در هر سطحی یک دستاورد شگفت‌انگیز و محسورکننده است که زیبایی بصری و روایت متفاوت آن از افسانه‌های باستانی هر مخاطبی را مجذوب می‌کند. این انیمیشن نقطه اوج سه‌گانه‌ای است که به گفته تام موور از داستان‌های مردمی ایرلند الهام گرفته. حال دادن جایزه اسکار به این انیمیشن به همه می‌فهماند داوران آکادمی ارزش کار موور و همکارانش (کارتون سالون، پاول یانگ، و نورا توامی) را به خوبی درک کرده‌اند.

این استودیو که در شهری کوچک در ایرلند واقع شده در عرض کمتر از دو دهه خود را به عنوان یک قدرت هنری مطرح نموده و شایسته یک تقدیر واقعی از سوی آکادمی بین‌المللی است (شاید حتی بتوان آن را در کنار «آردمن انیمیشن» یا «استودیو جیبوری» قرار داد).

هیچکس تردید ندارد که Soul انیمیشن بد لیست اسکار امسال نیست - این مورد فعلا به Over the Moon از نتفلیکس تعلق دارد - و حتی لقب «جزو بدترین انیمیشن پیکسار» را نیز یدک نمی‌کشد اما با وجود یک نامزد قدرتمند مثل Wolfwalkers انتخاب Soul یا دیگر آثار می‌توان یک انتخاب خسته‌کننده، تکراری و غیرمنصفانه باشد.

Wolfwalkers به کارگردانی موور و استوارت یک نامه عاشقانه و ادای احترام به انیمیشن‌های دست‌ساز است؛ المانی که اپل تی‌وی پلاس طی کمپین‌های گذشته پافشاری زیادی روی آن داشته. در حالی که آرت بوک Soul از پیکسار - که حالا یک مولفه کلیدی برای بردن جوایز آکادمی است - به یک کلکسیون پرزرق و برق از طرح‌های اولیه تولید شباهت دارد، کتاب The Art of Wolfwalkers یک مطالعه مفصل توسط مورخ انیمیشن یعنی چالز سالامون است. او Wolfwalkers را شبیه به بزرگ‌ترین انیمیشن‌های تاریخ دیزنی می‌داند که توسط بزرگان و استادان کمپانی ساخته می‌شد.

منبع: ویجیاتو