مدیری که از رفتنش نه اصول‌گرایان و نه اصلاح‌طلبان، خوشحال نیستند

دوران حضور محمد خدادی در معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد به پایان رسید. این یک رسم دیرین است که با آمدن دولت جدید، آدم‌های تازه‌ای بر کرسی‌های مدیریت تکیه می‌زنند و باید با قدیمی‌ها خداحافظی کرد.

مدیری که از رفتنش نه اصول‌گرایان و نه اصلاح‌طلبان، خوشحال نیستند
  1.  محمد خدادی اما از آن دسته مدیرانی بود که شاید هم اصول‌گرایان و هم اصلاح‌طلبان از رفتنش خوشحال نیستند. فراموش نکرده‌ایم که وقتی او به این سمت منصوب بود، مناقشه جدی درباره این انتخاب شکل نگرفت و تمام جریان‌های سیاسی او را مرد مورد وثوق خود دیدند. مدیری که تجربه اطلاع رسانی در حساس‌ترین زمان‌ها مثل جنگ ۸ ساله، مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ را در کارنامه داشت.

خدادی شاید سخت‌ترین روزهای یک معاون مطبوعاتی را در تاریخ جمهوری اسلامی تجربه کرد. یکی از مهم‌ترین سدهای پیش روی مدیریت او بحران کاغذ بود. تحریم‌های ظالمانه آمریکا، چنان فشاری را به کشور وارد کرده بود که کاغذ تبدیل به دُر نایاب شده بود. بسیاری از مطبوعات کشور در آستانه تعطیلی بودند و روزنامه‌ها روز به روز تأمین کاغذ می‌کردند. در این زمان بود که حتی برخی‌ها فکر می‌کردند که به پایان عصر رسانه‌های نوشتاری به واسطه بحران کاغذ نزدیک شده‌ایم.

معاونت مطبوعاتی اما به هر طریقی بود با استمداد از دستگاه‌های دولتی و نظارتی درگیر ماجرا تمام تلاش خود را انجام داد تا خم به ابروی رسانه‌های چاپی نیاید و آن‌ها به حیات خود ادامه دهند. کاغذ رسید و رسانه‌‎ها منتشر شد و این کشتی از دریای پرتلاطم عبور کرد. در حالی که بسیاری از مشاغل و صنایع دیگر در این زمانه تحریم، نتوانستند نیازهای اولیه خود را تامین کنند و به ورطه تعطیلی افتادند.

شاید اگر نبود تجربه محمد خدادی در زمان‌های سخت، معیشت اهالی رسانه به شدت دچار بحران می‌شد.

نکته بعدی که می‌شود به آن اشاره کرد این بود که معاونت مطبوعاتی توانست با ایجاد تعامل سازنده میان رسانه‌ها و دستگاه‌ قضا، شکایات از مطبوعات را به پایین‌ترین حد خود برساند. این معاونت نشان داد که می‌شود با گفت‌وگو بسیاری از سنگ‌های پیش رو را در مسیر حل کرد.

معاونت مطبوعاتی در این سال‌ها تلاش کرد تا اجازه ندهد، اختلاف‌ها به صحن دادگاه‌ها کشیده شود و با مدیریت و ریش سفیدی مسئله‌ها حل شود. شاید بتوان گفت که کم‌ترین شکایت از رسانه‌ها در زمان معاونت خدادی اتفاق افتاد.

مهم‌ترین مشکل پیش روی خدادی و تیم همراه او، مسئله کرونا بود. کرونا؛ پدیده تازه‌ای بود که هیچ اطلاعاتی در مورد آن وجود نداشت و شایعات و اخبار نادرست در مورد آن هم زیاد بود. این کمبود اطلاعات و انتشار اخبار نادرست، می‌توانست مردم را به پرتگاه درک نادرست از کرونا بیندازد.

معاونت مطبوعاتی با درک درست از این معنا و توجه به اهمیت رفع اغتشاش خبری ایجاد شده، با دعوت از رسانه‌های مختلف در زمینه‌های گوناگون، تلاش برای رساندن اخبار درست به مردم حداقل از طریق رسانه‌های رسمی را در دستور کار قرار داد. تشکیل کارگروه‌های مختلف تخصصی از رسانه‌های متنوع و مختلف در سطح ملی، منطقه ای و محلی و سامان دهی اطلاع رسانی مناسب در باب کرونا و رساندن اخبار درست، استراتژی معاونت مطبوعاتی برای مقابله با حواشی کرونا بود.

بعد از تشکیل این کارگروه‌ها ما شاهد کاهش اخبار فیک و جعلی در مورد کرونا بودیم. اگر هم در شبکه‌های اجتماعی اخباری نادرست در حال دست به دست شدن بود، کارگروه‌های زیر نظر معاونت مطبوعاتی با انتشار آمار و اطلاعات درست و محتواهای دریافتی معاونت مطبوعاتی از منابع معتبر و پاسخ های قانع کننده دستگاه‌های مرتبط، خطر ایجاد و تعمیق شبهات، شایعات و القائات را دفع می‌کردند.

اگر این تدبیر معاون مطبوعاتی در عصر کرونا نبود، ما شاهد یک بلبشوی سراسری در اخبار کرونا بودیم. به واسطه تلاش‌های محمد خدادی، هیچ کدام از رسانه‌های رسمی کشور از اخبار کرونا عقب نماندند و به واسط کارگروه‌های تشکیل شده، در جریان جزئی‌ترین تصمیمات نیز قرار می‌گرفتند.

القصه باید گفت که دوران حضور محمد خدادی در معاونت مطبوعاتی سخت اما پربار بود و قطعا اهالی رسانه از دوران حضور او به نیکی یاد خواهند کرد. دورانی که در آن بدون حاشیه‌های خاص از سخت‌ترین طوفان‌ها عبور شد.

منبع: عصر ایران

کد مطلب: ۳۵۴۳۷۸
لینک کوتاه کپی شد

پیوندها

دیدگاه

تازه ها

یادداشت