واکنش گاردین به مرگ بهرام بیضایی

بیضایی مانند عباس کیارستمی، حضور در دنیای هنر را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد، او در آثارش همواره به دنبال نشان دادن انسان‌هایی است که هویت خود را گم کرده‌اند، در «باشو غریبه کوچک» داستان پسر بچه‌ای از جنوب ایران را روایت می‌کند که سفری طولانی به شهری در شمال داشته و مجبور است خود را با زندگی متفاوتی وفق دهد. در واقع این کارگردان تلاش می‌کرد تکه‌تکه شدن هویت را با زبان و ملیت پیوند دهد.

نهایتا بیضایی در سال 2010 ایران را به دلیل مسائل مختلف ترک کرد و در دانشگاه استنفورد تدریس را آغاز کرد. در عین حال نمایشنامه‌هایش را به روی صحنه برد. پس از درگذشت این کارگردان، اصغر فرهادی در اینستاگرام نوشت: « افسوس که یکی از ایرانی‌ترین شخصیت‌های ایران، هزاران فرسنگ دورتر چشم بر جهان فرو می‌بندد.» جعفر پناهی نیز با انتشار پستی گفت: « از او آموختیم چگونه در برابر فراموشی بایستیم.»

دو هفته  قبل از مرگ بیضایی، سینما ایران در خیابان لاله‌زار در آتش سوخت،، سینمایی که هنوز پوستر فیلم‌های این کارگردان روی دیوارش خودنمایی می‌کرد. با این حال نمایش فیلم‌های مرمت شده «چریکه تارا» و «سفر» در فوریه 2026 (بهمن و اسفند 1404) در سینماهای لندن نشان می‌دهد که بهرام بیضایی فراموش نشدنی است. همان اتفاقی که با نمایش «باشو غریبه کوچک» در جشنواره ونیز 2025 اتفاق افتاد.