فرهیختگان: گلزار به خاطر تیپ و قیافه شهرت دارد!

این روزنامه نوشت:

* آنچه طی روزهای گذشته تحت‌عنوان واکنش ادمین‌های پیچ هواداری گلزار، دست‌به‌دست در فضای مجازی می‌چرخد، نکته تازه‌ای برای مخاطبان امروز سینمای ایران و کسانی که اخبار سلبریتی‌ها را دنبال می‌کنند، ندارد. قطعا اگر این پرسش از ادمین‌های صفحه‌های هواداران فلان بازیگر درجه دو نیز پرسیده می‌شد، آنها نیز پاسخ‌های مشابه اینچنین را تحویل مجری می‌دادند اما این فیلم هیچ چیز که نداشت، باز گلزار را در دوره‌ای که مسابقه «هفت‌خان» او با کمترین اقبال مواجه شده و ماه‌هاست که فیلمی به روی پرده ندارد، به تیتر اول بسیاری از رسانه‌ها تبدیل کرده است.

* از همان ابتدا نیز گلزار یک‌تنه توانست سن طرفداری در سینمای ایران را از دانشجویان در دهه 60 و 70، به نوجوان‌ها در دهه 80 و 90 برساند؛ نوجوان‌هایی که در سن تعیین‌کننده‌ای قرار داشته و مشاهده هرگونه هیجانی در آنها، کاملا طبیعی و هدایت‌شونده تلقی می‌شود. تقریبا تمام انسان‌ها در دوران نوجوانی، اساطیری برای خود دارند که در زمینه هویت‌بخشی به خود و شکل‌گیری شخصیت‌شان، از آنها بهره می‌جویند.

* آنها می‌توانند با رفتن زیر پرچم یک سلبریتی، خواسته‌ها و علاقه‌مندی‌های خود را برای دیگران واضح کرده و مرزی برای خودی و ناخودی تشکیل داده و به این ترتیب، بخش عمده‌ای از شخصیت ابدی آنها شکل بگیرد.

* رفت وآمدهای او با برخی ستاره‌های جهان و تصاویر یادگاری که با آنها منتشر می‌کند، فعالیت‌های ورزشی او و آگاه کردن مخاطب از این فعالیت‌ها، عدم‌تمایل این سال‌های او به گفت‌وگوهای مطبوعاتی و حتی همین پروژه سوال پرسیدن از ادمین‌های پیج طرفداری او یا خواستگاری کردن یک دختر از گلزار که هردوی این موارد توسط یک رسانه نزدیک به او صورت گرفت، در هر برهه‌ای، نقش بسزایی در برجسته نگه‌داشتن گلزار داشته است.

* حال چه وقتی که با این قبیل حواشی در صدر اخبار قرار گرفت و چه در زمان‌هایی که برای جایزه گرفتن در جشن حافظ مورد توجه رسانه‌ها قرار داشت، گلزار تقریبا در هر سال، خواسته یا ناخواسته، یک بمب برای فرآیند برجسته‌سازی رسانه‌ای خود ترتیب می‌دهد و بدین‌ترتیب اجازه نمی‌دهد که عدم‌حضور او در سینما (حال به هر دلیلی)، منجر به فراموشی تدریجی او یا گمنام شدنش برای مخاطبان نوجوان و جدید سینما و موسیقی ایران شود. این‌طور به نظر می‌رسد که مهندس گلزار و مشاورانش که عمدتا دوستانش هستند، برنامه‌ریزی‌های خوبی برای حضور در تمامی دوران‌های او کرده‌اند.

* درمورد گلزار این‌طور به نظر می‌رسد که وی هیچ‌گاه ستاره‌ای صرفا برای مدیوم سینما یا موسیقی نبوده است. او در سینما نقش خاطره‌انگیزی نداشته که مردم با آن، خاطره‌بازی کرده و به سمتش هجوم بیاورند. در موسیقی یا ورزش هم افتخار و رکوردشکنی خاصی نداشته که بخواهیم وی را منتسب به آن دنیاها بدانیم. او از ابتدا به‌واسطه تیپ و قیافه‌ای که داشت، مورد توجه مخاطبانش که نوجوانان و تا حدودی جوانان بودند، قرار گرفت و این قاعده را تا امروز نیز حفظ کرد. بنابراین نمی‌توانیم وی را در کلیت و تراز سینما مورد ارزیابی قرار دهم یا در نقد او بخواهیم به این نکات فرعی استناد کنیم که چرا آثارش در جشنواره فجر پذیرفته نمی‌شوند یا چرا تاکنون نتوانسته سیمرغ بگیرد؟!

* بلکه خدمات سینما به او بسیار بیشتر از همان صدها نفری است که وی برای تماشای آثارش به سینماها گسیل داشته. سینما به شکل‌گیری شخصیت و محبوبیت کنونی او خدمت بی‌منتی را انجام داد، حال آن‌که گلزار در این دو دهه، نخواسته و بهتر بگوییم نتوانسته دینی که سینما در قبال او به دوش کشیده را به درستی ادا کرده و لااقل گیشه پررونقی را همچنان‌که از وی انتظار می‌رفت، برای آثارش فراهم کند.

* طبیعی است که در چنین فرآیندی، وی بیشتر به سمت مدلینگ یا حضور در تبلیغات گرایش پیدا کند. سهم او در عرصه هنر این مملکت و به‌خصوص سینما کاملا مشخص است و بعید است در ادامه تکان چندانی بخورد. همچنان‌که در تمامی این سال‌ها، سینما، موسیقی، تلویزیون، اینترنت، مدلینگ، تبلیغات و ورزش، تنها مدیوم‌هایی برای عرضه گلزار بوده‌اند.

* کیفیت هیچ‌یک از این کارها برای طرفداران چندمیلیونی این سلبریتی مهم نیست بلکه آنچه بیش از کیفیت برای طرفداران مهم است آنکه گلزار را فقط ببینند حال می‌خواهد از دریچه سینما باشد یا از قاب ورزش. گلزار در همین تراز و اندازه برای هوادارانش مهم است و گویا او نیز به همین مقدار قانع است که تلاش می‌کند همواره نامش برجسته باشد. گفتیم که، او خیلی خوب به قواعد بازی آشناست.