«در پناه نیزار» درباره پرندگان ساکن نیزار/ صداقت در مستندها کم شده است

حبیب علوانی کارگردان مستند «در پناه نیزار» درباره شکل‌گیری ایده این مستند توضیح داد: بعد از ساخت چند مستند تک قسمتی و دو مجموعه مستند با موضوع حیات وحش در اقلیم های مختلف خوزستان، علاقمند شدم مستندی با موضوع تنوع زیستی که در نیزارهای تالاب بین المللی شادگان و هورالعظیم، همچنین رودخانه های استان خوزستان وجود دارد، بسازم. باتوجه به این موضوع از سال ۱۴۰۱ کار تصویربرداری را با موضوع زندگی و جوجه آوری پرندگان ساکن نیزار شروع و در سال ۱۴۰۲ کار به پایان رسیده و آماده نمایش شد.

علوانی درباره پروسه تولید مستند «در پناه نیزار» بیان کرد: بعد از تصمیم گیری برای شروع کار و نهایی کردن ایده و روایت، کار تصویربرداری را با هزینه شخصی در فصل بهار گرم خوزستان که فصل جوجه آوری و زندگی پر فعالیت پرندگان است، شروع کردم که تصویربرداری تا تیرماه جهنمی خوزستان هم ادامه پیدا کرد. گرما و رطوبت بالا و در پناه بودن پرندگان در میان نیزارها شرایط کار را سخت، دشوار و طولانی می کرد. برای ساخت این فیلم کوتاه دو سال وقت گذاشتم ولی متاسفانه هنوز آن را فیلم کاملی نمیدانم و دوست داشتم از این نسخه ای که در حال حاضر است، بهتر می‌شد.

کارگردان «در پناه نیزار» درباره لزوم برگزاری جشنواره «سینماحقیقت» مطرح کرد: اصولا برگزاری هر جشنواره ای در هر کجای جهان با توجه به اهدافی که دارد، همچنین کیفیت و درجه آن تاثیر خودش را دارد. قطعا جشنواره مستند «سینماحقیقت» هم مانند هر جشنواره ای اهداف و سیاست های خودش را دارد و تا به الآن توانسته مخاطبان و طرفداران زیادی در سرتاسر جهان و ایران داشته باشد و در روند افزایش کیفی، فنی و محتوایی مستندها تاثیر بسزایی داشته و خواهد داشت.

او درباره وضعیت کنونی سینمای مستند گفت: واقعیت امر این است که حال سینمای مستند زیاد جالب نیست. کیفیت فنی نسبتا خوب است، ولی از نظر محتوایی و ساختاری اوضاع جالب نیست و رو به تکرار است و بیشتر شکل داستانی به خود گرفته است. صداقت در مستندها کم شده و هر کس که بهترروایتی دست کاری شده را تعریف کند، موفق تر است و طرفدار بیشتری دارد. صداقت و سندیت در مستند بعد از پژوهش یکی از مهمترین عامل یک مستند خوب است. در سال تعداد ساخت مستتدهای خوب بسیار کم شده در حالی که به لحاظ کمی و فنی بسیار بالا رفته است. این مساله باعث می شود بودجه و هزینه کرد برای ساخت یک مستند خوب و خیلی خوب محدود شود. پس بنابراین به جای تمرکز بر وجه کمی مستندها بیشتر روی وجه کیفی آن ها تمرکز کنیم.

علوانی ادامه داد: جشنواره ها اگر عادلانه رفتار و به دور از سلیقه های شخصی عمل کنند، می توانند بر روند تولید مستندهای فاخر و ماندگار تاثیر بسزایی داشته باشند. تلاش یک مستندساز برای ساخت یک مستند خوب نباید متاثر از جریان های بیرونی باشد و باید بیشتر متکی به خودش باشد تا اینکه بتواند یک اثر ماندگار بسازد.

حبیب علوانی در پایان گفت: فکر می کنم «در پناه نیزار» سی و یکمین فیلم کوتاه من باشد. من تا کنون ده فیلم مستند نیمه بلند، سه فیلم مستند بلند و دوازده مجموعه مستند تهیه، تصویربرداری و کارگردانی کرده ام. سی و هفت سال است ( ۱۳۶۶ تا ۱۴۰۲) که در این حرفه فعالیت دارم و شروع فیلمسازی و مستندسازی خود را از دوران سینمای هشت میلیمتری شروع کرده ام. در این دو دهه بیشتر تمرکزم را به ژانر مستندهای محیط زیست و حیات وحش گذاشته ام و«در پناه نیزار» هم از همین گونه مستند است و مستند «ریشه های خلیج فارس» با نام موقت «کلنی» کار جدیدی است که چهار سال است مشغول تصویربرداری آن هستم و سعی می‌کنم سال ۱۴۰۳ آن را تمام کنم.

عوامل مستند «در پناه نیزار» عبارتند از تهیه کننده و کارگردان: حبیب علوانی، پژوهش و نویسنده: حبیب علوانی، مدیر تولید: کیمیا عبدی زاده، تصویر، صدا و تدوین: حبیب علوانی، گرافیک: مجید شهبازی و عکاس: کمیل علوانی.