فرهاد مهراد؛ سلطان راک اند رول ایران

فرهاد مهراد در 9 شهریور سال 1381 در حالی از دنیا رفت، که برای سال‌های طولانی از موسیقی فاصله گرفته بود. فرهاد با وجود اینکه یکی از استعدادهای ویژه زمانه‌اش به حساب می‌آمد، هرگز در زندگی کاری و شخصی‌اش به اندازه دیگران موفق نبود.

زندگی فرهاد مهراد

فرهاد مهراد در خانواده‌ای سنتی به دنیا آمد. از همان کودکی و با دیدن تمرین‌های موسیقی برادر و دوستان برادرش به موسیقی علاقه‌مند شد. در ادامه به اصرار یکی از دوستان برادرش، خانواده او برایش یک «ویلن سل» تهیه کردند. بعد از مدتی کوتاه، پدرش ویلن او را می‌شکند و این فرهاد را برای همیشه از یادگیری اصولی موسیقی محروم می‌کند. فرهاد موسیقی را به شکل گوشی و ذوقی یاد گرفت. به این شکل که پس از اینکه خانواده‌اش او را از دنبال‌کردن موسیقی محروم کردند، او با رفتن پیش دوستان ارمنی‌اش رفته‌رفته نواختن گیتار و پیانو را بدون اینکه نت‌خوانی بلد باشد یاد گرفت.

فرهاد در سنین نوجوانی به ادبیات فارسی علاقه‌مند شد و دوست داشت که در این رشته تحصیل کند. اما عمویش که در واقع بعد از پدرش وظیفه اداره خانواده را داشت، مانع شد. در ادامه فرهاد در همان دوران متوسطه و پیش از اخذ مدرک دیپلم ترک تحصیل کرد.

این مسئله باعث شد که فرهاد با جدیت بیشتری به سمت موسیقی برود. در ادامه با همان دوستان ارمنی‌اش، گروه «چهار بچه‌جن» را تشکیل داد و در کلاب‌های پیش از انقلاب شروع به اجرای زنده کرد.

فرهاد در ابتدا تنها نوازنده بود و آواز نمی‌خواند. در یکی از اجراهایی که در اهواز داشتند، خواننده گروه حاضر نمی‌شود و فرهاد برای اولین بار روی صحنه آواز می‌خواند. با استقبال تماشاگران از آوازخواندن فرهاد، رویه خوانندگی او ادامه پیدا می‌کند و فرهاد تبدیل به خواننده اصلی گروه می‌شود.

فرهاد مهراد به دلیل تسلطی که به زبان‌های غیر ایرانی از قبیل انگلیسی و فرانسوی داشت، با اجرای آهنگ‌های خوانندگان غربی، سبک متمایز خودش را به مخاطبان موسیقی نشان داد. در ادامه و با حضور در برنامه‎‌ای که برای تولد محمدرضا پهلوی برگزار می‌شد، فرهاد معروف‌تر از همیشه شد.

با شنیده‌شدن نام فرهاد از گوشه و کنار، گروه بلک کتس سراغ او رفت و فرهاد همکاری‌اش را با این گروه شروع کرد. رفته‌رفته با خواندن چند آهنگ برای فیلم‌هایی مانند «بانوی زیبای من» و «رضا موتوری»، نام فرهاد بیشتر از همیشه شنیده شد. در ادامه فرهاد شروع به خواندن آهنگ‌هایی به زبان فارسی کرد. فرهاد که از مخالفین حکومت پهلوی بود، در طول سال‌های فعالیتش آوازهای سیاسی زیادی نیز اجرا کرد.

در سال 57 و پس از انقلاب، او ترانه انقلابی «وحدت» را اجرا کرد. با وجود این، مهراد بلافاصله پس از انقلاب ممنوع‌الکار شد و تا سال 1372، اجازه فعالیت در حوزه موسیقی را نداشت. از سال 1372 و پس از زحمات بسیار، فرهاد اجازه فعالیت را کسب کرد و اولین آلبوم پس از انقلابش را با نام «خواب در بیداری» منتشر کرد. در ادامه فرهاد چند آلبوم دیگر هم تولید کرد و چند باری هم اجرای زنده داشت. تا اینکه در نهایت، بیماری هپاتیت او شدت گرفت و فرهاد برای درمان به فرانسه رفت. فرهاد در سنین جوانی و به خاطر اعتیادی که داشت به هپاتیت مبتلا شده بود. به هر حال، او در نهایت در سال 1381 در اثر بیماری هپاتیت از دنیا رفت.

معروف‌ترین آثار فرهاد مهراد

از فرهاد مهراد تعدادی موسیقی به جا مانده است که با وجود گذشت سال‌ها، همچنان مورد استقبال قرار گرفته و حتی شاید بیشتر از قبل شنیده می‌شوند. فرهاد نگاه ویژه‌ای به موسیقی داشت و آثار او شبیه به هیچکدام از هم‌عصرانش نبود. ترانه‌هایی که او اجرا می‌کرد، ترانه‌هایی بودند که کمتر خواننده‌ای جسارت اجرای آن‌ها را داشت. اما فرهاد بی‌محابا ترانه‌هایی را که دوست داشت اجرا می‌کرد و رفته‌رفته انگار این نوع از ترانه تنها با صدای فرهاد مهراد در میان مردم مقبول می‌شد. تا جایی که با ظهور فریدون فروغی، مردم او را بابت اینکه سبکی شبیه به فرهاد داشت مورد انتقاد قرار می‌دادند.

بسیاری فرهاد مهراد را یکی از بزرگ‌ترین نوابغ تاریخ موسیقی ایران می‌دانند. نگاه ظریف و شخصی فرهاد به موسیقی با وجود اینکه او حتی موسیقی را به شکل آکادمیک هم یاد نگرفته بود، بسیاری را شگفت‌زده کرده است.

از معروف‌ترین قطعات و آلبوم‌های فرهاد مهراد می‌توان به «مرد تنها»، «جمعه»، «گنجشکک اشی‌مشی»، «کودکانه»، «سقف»، «خواب در بیداری»، «برف» و بسیاری آثار ماندگار دیگر اشاره کرد.