نوروز در «شاهنامه»

سرنا_نوروز دومین جشنی‌ است که فردوسی در اثر خود، «شاهنامه» به توصیف آن می‌پردازد.

نوروز در «شاهنامه»

گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در نوشتاری در این‌باره توضیح می‌دهد: «نوروز مهم‌ترین و بزرگ‌ترین جشن ایرانیان است. دومین جشنی که در شاهنامه توصیفش را می‌خوانیم نوروز است که در دوران جمشید بنیاد گذاشته شد. دوران جمشید دوران شکوفایی و پیشرفت‌های کلانِ تمدن ایرانی است.

براساس شاهنامه، پس از گسترش خیر و نیکی و دانش و شادی و ثروت و آرامش و صلح و سلامت و پیشرفت در میان مردمان، شاهِ دوران، جمشید، برای ‌سپاس از ایزد دادار جشنی هم‌زمان با گردش سال و نو شدن طبیعت برگزار می‌کند و آن را نوروز می‌نامد و مردمان را در آن جشن نعمت بسیار می‌دهد.

سرِ سالِ نو هرمزِ فروَدین/ برآسوده از رنج تن دل ز کین

بزرگان به شادی بیاراستند/ می و رود و رامشگران خواستند

منبع: ایسنا

کد مطلب: ۱۹۹۷۸۸
لینک کوتاه کپی شد

پیوندها

دیدگاه

تازه ها

یادداشت