حسن انوری: به مؤسسۀ دهخدا برنمی‌گردم
حسن انوری که پیش از این گفته بود شاید به مؤسسۀ لغتنامۀ دهخدا برگردد، با بیان توضیحی دربارۀ دلخوری خود از شرایط فعلی این مرکز گفت: دیگر برنمی‌گردم!
حاشیه‌های اخیر برای مؤسسۀ دهخدا از مردادماه سال جاری آغاز شد؛ زمان زیادی از معرفی رییس جدید این مؤسسه نگذشته بود که تغییرهایی در آن به‌وجود آمد و حرف و حدیث‌هایی برای توقف همکاری تعدادی از مؤلفان با این موسسه مطرح شد؛ ازجمله اینکه سرپرست پیشین تألیف مؤسسۀ دهخدا از برکناری خود از این مؤسسه خبر داد.
حتی تعدادی از مؤلفان نامه‌ای به رییس جدید لغتنامۀ دهخدا نوشتند و خواستند این تصمیم پس گرفته شود. اما چون این‌کار نشد، بعدا اعلام شد که مؤلفان این موضوع را بی‌احترامی تلقی کرده و از ادامۀ کار با مؤسسۀ دهخدا خودداری کردند؛ از جمله حسن انوری، سعید نجفی اسداللهی و رسول شایسته.
چندی نگذشت که میرجلال‌الدین کزازی، استاد زبان و ادبیات فارسی و شاهنامه‌پژوه هم با اعلام انصراف خود از این مؤسسه، گفت: «با پوزش بسیار ناچارم بگویم از همکاری با لغتنامه دهخدا معذورم. نیازی نمی‌بینم انگیزه این واگشت را بازنمایم. اما به هر روی در این زمان شایسته نمی‌بینم که این همکاری انجام بشود. امیدوارم که این رفتار را به پیمان‌شکنی باز مخوانید.»
البته بعد از آن اعلام شد که کزازی فقط تدریس دوره‌هایی را در مؤسسه بر عهده داشته است.
در آن زمان، حسن انوری، عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، گفته بود: مدتی است که کرونا گرفته بودم و الان عوارض این بیماری را دارم. به مؤسسه دهخدا هم فعلا نمی‌توانم بروم. عوارض بیماری بسیار شدید است و الان فعالیت‌های روزانه‌ام را تعطیل کرده و در حال استراحت هستم.
او در عین حال گفته بود که اگر حالم خوب شود، شاید برگردم.
البته، این گفت‌وگوی او حاشیه‌هایی را در پی داشت؛ چراکه حسن انوری همان روز در مراسمی در موسسۀ میراث مکتوب حضور پیدا کرده بود و هفتۀ بعد نیز طبق روال همیشه در دفتر خود در فرهنگستان زبان حاضر شد و اطرافیانش از سلامت او خبر دادند.
از این رو، خبرنگار ایسنا در حاشیۀ مراسم رونمایی از نسخۀ خطی و نفیس دیوان حافظ که روز سه‌شنبه (۱۹ مهر) برگزار شد، از حسن انوری پیگیر این موضوع شد. انوری در پاسخ گفت: من مهر ۱۳۴۱ کار در لغتنامه را شروع کردم. در مرداد ۱۴۰۱ بیشتر از ۶۰ سال می‌شود. دیگر توان اینکه کاری را در لغتنامه انجام دهم، نداشتم. ۶۰ سال کافی است. این حوادث را بهانه قرار دادم تا حالا که دیگر ۶۰ سال شده، بروم خانه و استراحت کنم.
او در ادامه گفت که «دیگر برنمی‌گردم» و توضیح داد: در واقع، کاری کردند که از نظر من صحیح نبود. من به حمیرا زمردی - هم هنگام معارفه و هم وقتی شب به من زنگ زد - گفتم خانم عزیز، از شما خواهش می‌کنم دو هفته صبر کنید، مطالعه کنید و بعد دست به جابه‌جایی بزنید اما صبح دیدم که قبول نکرده و دست به جابه‌جایی زده و این برای من مقداری ناگوار بود که این خانم به من قول داد که دو هفته مطالعه کند اما صبح زیر قولش زد و عمل نکرد و خانم اکرم سلطانی (سرپرست وقت تالیف مؤسسه لغتنامه دهخدا) را در اختیار کارگزینی گذاشته است. عمل چندان خوشایندی نبود. این است که من واقعا دل‌گیر شدم، از خانم زمردی گله‌مند شدم. دوست نداشتم این‌طور رفتار کند برای اینکه خانم محترمی‌ست و در دانشگاه تربیت معلم شاگرد من بوده است. نمی‌خواستم این‌طور عمل کند.
حسن انوری دربارۀ وضعیت آیندۀ مؤسسۀ لغتنامه نیز بیان کرد: دیگر هیچ اطلاعی ندارم. فقط یک مقاله هم دربارۀ مؤسسۀ لغتنامه و ماجراهای آن نوشته‌ام که در مجلۀ بخارا چاپ خواهد شد.
دیدگاه