پاسخی به گفت وگوی اخیر مدیرعامل خانه موسیقی با برنامه ارغنون

آقای مهدوی هفته قبل از آن، از سه تن از منتقدان خانه موسیقی(آقایان شهرام صارمی، علی مقازه‌ای و نگارنده) دعوت کرده بود تا دیدگاه‌های خود را درباره خانه موسیقی و دور تازه انتخابات آن بیان کنیم. نگارنده البته فایل صوتی ۱۰ دقیقه‌ای برای او ارسال کرد که بی‌کم و کاست منتشر کرد.

آقای نوربخش و هسته مرکزی‌ای که دو دهه است بر خانه موسیقی چمبره زده‌اند، هیچ‌گاه، تاکید می‌کنم، هیچ‌گاه، تقاضای گفت وگوی رودررو با منتقدان اصلی خانه موسیقی را نپذیرفتند؛ منتقدانی که دستی پر از خطاهای آنها در این سال‌ها دارند و شاید اگر چرخش لحظه آخر مرحوم علی مرادخانی در سال ۱۳۹۵ به نفع آنها نبود( به خلاف تمامی قول وقرارها و توافقاتی که صورت گرفته و آقای مرادخانی نیز بر خطاهای آنها صحه نهاده بود) آنها اینک بر چنین سمتی تکیه نزده بودند و آقای نوربخش نیز از ناآگاهی و کم‌دانی کارشناس مجری برنامه، پوزخندهای پشت تلفن و عجب عجب گفتن‌هایش به هوا بلند نبود.

وقتی یک کارشناس مجری نخواهد اندکی اطلاعات خود را بروز کند و یا با چند فرد مطلع مشورت کرده و با تسلط به موضوع در برنامه حاضر شود، به قول ما اهالی رسانه در چنگال و سیطره منبع اسیر شده و هر چه که او بگوید ایشان یا باید سر تکان دهد و تایید کند ویا سکوت کرده و اجازه دهد طرف مقابل هر گونه اطلاع نادرستی را که در چنته دارد به عنوان فاکت‌های درست به خورد مخاطبان بدهد.

اما مشکل آقای نوربخش و برخی همصنفان و همپیشگان ما در خانه موسیقی این است که نمی‌دانند پس از پخش برنامه، هستند افرادی که سخنان آنها را می‌شنوند و می‌توانند به راحتی دروغ‌های آنها را بر بام و برزن افکنند. برای نمونه در همین برنامه مدیر روابط عمومی از قهر نکردن بزرگان موسیقی و حتی اعضای هیات موسس یاد ‌کرد و همه چیز را گل و بلبل نشان داد اما می‌توان به ایشان  و جامعه موسیقی یادآوری کرد که چرا آقای روشن‌روان کنار کشید؟ چرا استاد داریوش طلایی سری به خانه موسیقی نمی‌زند؟ چرا استاد هوشنگ ظریف در زمان حیاتش گله‌مند بود؟ استاد مشکاتیان چطور؟ دکتر ساسان فاطمی، آقای رامین جزایری و …. چرا استاد حسین علیزاده استعفاء داد و آیا انتقاد تند ایشان از رسانه خانه موسیقی را به یاد دارند؟ که گفتند: هیچ ارگانی به اندازه سایت خانه موسیقی سانسور ندارد؟ و از همه مهمتر مسئولان خانه موسیقی می‌تونند پاسخ دهند که چرا امکان نظرگزاری در زیر اخبار سایت برای مخاطبان فراهم نیست و چرا در شبکه‌های اجتماعی همانند اینستاگرام نیز بخش نظرگزاری را بسته‌اند؟ اگر خانه موسیقی آنچنانکه مدیر بی‌اختیار روابط عمومی خانه موسیقی عنوان می‌کنند خانه صفاست چه خوب است که همین امروز بخش ‌کامنت‌ها و نظرات باز شود تا اهالی موسیقی که در خانه موسیقی با صفا و صمیمت دور شما دوستان جمع می‌شوند، به صورت مجازی هم این صفا وصمیمت را در بخش نظرات جشن بگیرند؟

تقریبا بند بند سخنان آقای نوربخش پاسخ در خور دارد اما دو محور آن را در این نوشته یادآور می‌شوم تا مشخص شود که چگونه برخی سخنان در جامه‌ای آراسته و بزک‌کرده به مخاطبان در قالب فاکت‌های  به زعم آنها دقیق تحویل داده می‌شود در حالی که نوعی تحریف حقیقت است.

مدیرعامل خانه موسیقی وقتی با این پرسش روبرو شد که انتخابات خانه موسیقی شفاف برگزار نشد، پاسخی به زعم خود کوبنده داد و از انتخابات و برگزاری آن دفاع کرد و مدعی شد که ُمرّ قانون عمل شده و اتفاقا چندبار هم کلمه "مُرّقانون" را تکرار کردند، در حالی که جهت اطلاع ایشان و برابر ماده ۱۴ آیین‌نامه انتخابات خانه موسیقی مصوبه دی‌ماه ۱۳۹۴ هیات مدیره خانه موسیقی.

؛به منظور برگزاری انتخابات هیئت مدیره و بازرس لازم است هیئت مدیره خانه موسیقی یک ماه قبل از برگزاری انتخابات کتبا از تمام کانون های تخصصی فعال در خانه موسیقی تقاضا نماید تا کاندیداهای خود را تعیین و حداقل پانزده روز قبل از برگزاری مجمع عمومی کتبا به اطلاع هیئت مدیره برسانند."

این در حالی است که فاصله بین برگزاری انتخابات آخرین مجمع عمومی کانون‌های تخصصی(کانون نوازندگان کلاسیک) با مجمع اصلی ۱۹ روز است. یعنی ۱۱ روز این انتخابات زودتر برگزار شد.

در گفت و گوی من با برنامه ارغنون بر "بحران مشروعیت" خانه موسیقی تاکید شده بود.

آقای نوربخش این نکته را نادرست دانست. این سخن در صورتی می‌تواند موجه باشد که ایشان تعداد رای‌های حضوری و نیز رای‌های وکالتی هر کانون را به همراه تعداد اعضایی که حق رای داشتند و نیز تعداد اعضای بدون حق رای را در سایت منتشر و در اختیار افکار عمومی قرار دهند تا افکار عمومی داوری کند در مقایسه با انتخابات‌های قبلی چه رخ داده است؟ برابر قانون دسترسی‌ آزاد به اطلاعات،‌ نهاد خانه موسیقی موظف است این گونه اطلاعات را دقیق و منظم روی سایت قرار دهد.

اما انحلال کانون سازسازان؟

در میانه پرسش‌ها، کارشناس مجری برنامه پرسشی هم درباره انحلال کانون سازسازان مطرح کرد و آقای نوربخش هم به درستی پاسخ داد که کانون سازسازان در این دوره انتخاب و کارش را آغاز کرده است.

در حالی که مجری برنامه باید از ایشان می‌پرسید در دوره مدیریت شما(آقای نوربخش) بر خانه موسیقی در سال‌های اولیه دهه نود، شما اجازه تشکیل جلسات کانون سازسازان به ریاست آقای رامین جزایری و آقای هاشمی را ندادید و با جبر و قلدری آن کانون را به صورت غیرقانونی منحل و سپس چند سازساز محترم را به عنوان مشاوران به کار گماردید، در حالی که طبق اساسنامه شما به عنوان مدیرعامل چنین اختیاری نداشتید و اگر هم قرار بود در این زمینه تصمیمی اتخاذ شود، باید در جلسه مجمع عمومی این تصمیم گرفته می‌شد. این نکته‌آی بود که در جلسه تیم منتقدان با آقای مرادخانی و مشاور حقوقی ایشان بر آن تاکید وشده و آن مرحوم و مشاور حقوقی ایشان هم کار خانه موسیقی و مدیرعاملشان را در این زمینه تخلف آشکار می دانستند.

موارد انتقادی بسی بیش از این‌هاست و می‌تواند مصداق این شعر باشد: کشته از بس که فزون است کفن نتوان کرد.

توصیه مابه همصنفانمان در خانه موسیقی این است که به جای گفت وگو با افراد کم اطلاع، یک بار هم که شده مقابل منتقدان مطلع بنشینند و به پرسش‌های آنها پاسخ گویند.