مجری برنامه «محفل»: هنوز هم سر حرفم هستم

رسالت بوذری درباره بحث برندسازی در حوزه دینی صداوسیما صحبت کرد و در پاسخ به اینکه چرا طی این سالها به ندرت توانستیم چهره ای را به عنوان ستاره در برنامه های مذهبی معرفی کنیم، به ذکر نکاتی پرداخت.

ستاره‌های حوزه دینی چیزی کم ندارند

او که در شب‌های ماه مبارک رمضان اجرای برنامه «محفل» شبکه سه سیما را عهده دار بود، در زمینه بحث برندسازی در حوزه دینی و معارفی صداوسیما صحبت‌هایش را اینگونه آغاز کرد: همان اندازه که طی این سالها در حوزه اجتماعی برندسازی شده است، به نظرم در حوزه دینی معارفی هم برندسازی داشتیم. به هرحال افرادی هستند که در این حوزه (دینی) ستاره شده‌اند. البته شاید تعداد ستارگان این حوزه به اندازه کمتر از انگشتان دو دست باشد اما هستند و چیزی هم از ستاره های حوزه های دیگر کم ندارند. در عین حال تا حدی این نگاه را قبول دارم که  طی این سالها به ندرت توانسته‌ایم در حوزه دینی معارفی ستاره سازی کنیم، به دلیل اینکه در حوزه معارفی از مجریانمان چیزی بیشتر از تایید کارشناس برنامه نشنیده ایم. نمی خواهم از کلمه فقدان استفاده کنم اما بارها تاکید کرده ام که عدم مطالعه کافی دلیل این اتفاق است. یعنی مجریان ما با تکیه بر داشته های اندک در صحنه حاضر می شوند بنابراین مخاطب هم دیگر چندان شایق به مجریان نیست.

بوذری اظهار کرد: کثرت حضور روی آنتن ممکن است باعث شود چهره‌ای برای مخاطب آشنا شود اما در شیوه ارائه مطلب و صحبت کردن واقعاً قبول دارم که ما در این زمینه کم داریم و بیشتر هم در صنف خودمان (مجریان) می بینم. وقتی شما آدمی را می بینید که بسته ای از چهره، لباس، کیفیت صحبت کردن، مدل حرف زدن، دایره واژگان، شیوه گفت و گو و تمام این ها یک تیپ و شخصیت از اجرا به نمایش می‌گذارد. وقتی در صنف خودمان به این پارامترها بعضا توجهی نمی‌شود پس طبیعی است که شما نمی توانید آن طور که بایسته و شایسته است بگویید مثلاً ما ۱۰ چهره نام آشنا داریم که مردم با آنها ارتباط گرفته اند.

مجریان ما مطالعه کم دارند

این مجری و برنامه ساز در تکمیل همین بحث تاکید کرد: عمده این مشکل را در فقدان مطالعه می‌دانم. یک مجری باید بیش از ساعات اجرایش و شاید حتی دو یا سه برابر مطالعه داشته باشد و با تکیه بر اندوخته‌های معرفتی در برنامه ها حاضر شود، در عین حال نیز به ادبیات کهن مان حالا نمی گویم مسلط باشد حداقل در این زمینه درک و مطالعه ای داشته باشد. به نظرم مجموعه همین هاست که از یک مجری چهره ای می سازد که برای مخاطب مقبول می شود. وقتی تکیه کلامی از یک مجری در دهان مردم می چرخد، نشان می‌دهد که مردم با او ارتباط گرفته اند.

بوذری سپس به استفاده از جملات تکراری و نخ نما در اجرا اشاره کرد و گفت: تا کی ما باید به جملاتی مثل برویم چیزی ببینیم و برگردیم، حالا برویم و بیاییم و ادبیات منسوخ نخ‌نما شده این سالها با مردم حرف بزنیم؟! وقتی شما از چیزی که همه استفاده نمی کنند استفاده کنید آن وقت است که برای مردم یک ویژگی پیدا می کند تا تو را بینند و به عنوان فردی که در این حوزه شاخص هستید قبولت کنند.

تلویزیون همان رسانه ای است که آدم ها را لو می دهد

مجری برنامه های «مثل ماه»، «چراغانی»، «مخاطب خاص»، «شب های روشن» و «فصل شیدایی» در پاسخ به اینکه چقدر این نگاه را قبول دارید که صداوسیما در حوزه معارفی اشتباه ستاره سازی نکند؟ بیان کرد: کاملا به این نگاه معتقدم. تلویزیونی که الان داریم راجع به آن صحبت می کنیم، همان رسانه ای است که آدم ها را لو می‌دهد یعنی چشم های آدم ها حرف از این می زند که آیا صداقت دارند یا ندارند. نکته دوم در بحث ستاره سازی اینکه باید گفت تلویزیون عرصه آزمون و خطا نیست، اینکه شما آدم هایی را بیاورید و بگویید حالا بالاخره رشد می کنند، باید زمینه را برایشان فراهم کنیم تا گل کنند. من موافق این نگاه نیستم و معتقدم تلویزیون عرصه افراد حرفه ای و استاندارد است و به هیچ وجه اهل آزمون و خطا نیست.

او بار دیگر تاکید کرد: شما نمی توانید برنامه های سحر و افطار شبکه های سیما را که پر بیننده هم هستند به دست افرادی بسپارید که آمده اند برای آزمون و خطا. به نظرم کمی این موضوع طی این سال ها کم رنگ شده است. ما باید برگردیم به عرصه افرادی که اگر هم نمی‌خواهیم الان از آنها استفاده کنیم، حداقل بدانیم آدم هایی هستند که وقتی روی آنتن بیایند مطمئناً افراد شش دانگ و تمام‌عیار رسانه‌ای می شوند نه جایی برای آزمون و خطا.

مجریان معارفی دورچین تلویزیون نیستند

این مجری تلویزیون در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی براینکه چه راه هایی برای ستاره سازی به تلویزیون پیشنهاد می کنید؟ چنین گفت: مجریان حوزه دین و معارف باید ابتدا به نقطه‌ای برسند که بگویند می توانیم ستاره های تلویزیون باشیم. ما بعضاً عرصه را فراهم کرده ایم که به عنوان مثال مجریان حوزه های اجتماعی و سرگرمی باورشان این است که می‌توانند ستاره شوند. باور یک مجری باید این باشد که با تکیه بر دانش ادبی و استانداردها می تواند چهره و ستاره باشد. ابتدا ما باید این باورها را در مجریان معارفی مان تقویت کنیم. مجریان معارفی ما دورچین تلویزیون نیستند. آنها در حاشیه نیستند و اتفاقا در متن تلویزیون اند و از حقیقتی حرف می زنند که پیوند وسیع و محکمی با باورهای مردم دارد. حوزه ای که آنها کار می کنند حوزه باورهای مردم است و باور مردم حاشیه نیست و حتماً اصل است. اگر مجریان ما باورشان همین باشد به هر قیمتی روی آنتن نمی مانند چون به هر قیمتی دیده شدن هنر نیست.

تفکیک مجریان را قبول ندارم

رسالت بوذری در پایان درباره حضورش در برنامه های معارفی تلویزیون و رضایتی که ماندن در این حوزه دارد خاطرنشان کرد: من قبلاً حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و هنری را تجربه کرده‌ام و سالها پیش حرفی زدم که هنوز هم سر حرفم هستم و آن این است که تعبیر مجریان مناسبتی برای تلویزیون تعبیر بسیار غلطی است. یک مجری که در برنامه دینی معارفی کار می‌کند می‌تواند در حوزه اجتماعی هم فعال باشد و حرفی بزند. خودم در این سالها در عرصه های فرهنگ، دین و هنر بسیار کار کرده‌ام و اصلاً به تفکیک مجریان قائل نیستم. به نظرم مجری که برنامه مطالعاتی دارد می تواند در حوزه اجتماعی هم چهره شود و هیچ منافاتی باهم ندارند.