۵ منظره‌ دیدنی که «ون‌گوگ» کشید

«ون‌گوگ» نقاش مشهور هلندی، برخی از زنده‌ترین صحنه‌های منظره را در سال‌های پایانی زندگی‌اش، زمانی که در مناطق روستایی فرانسه زندگی می‌کرد، خلق کرد. او آبی‌، سبز و زردهای جنوب فرانسه را با احساسات عمیقی ثبت کرد که بازتاب‌دهنده‌ی حالت درونی‌اش و نگاه منحصربه‌فردش به زندگی بود. 

در ادامه، پنج منظره‌ی دیدنی اثر «ون‌گوگ» را مشاهده می‌کنید:‌

۱. مزرعه‌ی گندم با کلاغ‌ها (Wheatfield with Crows)

این نقاشی اغلب به اشتباه به‌عنوان آخرین نقاشی «ونگوگ» شناخته می‌شود. تابلو نقاشی  «مزرعه‌ی گندم با کلاغ‌ها» مدت‌هاست که با حالت ذهنی آشفته‌ی او مرتبط شناخته شده است. تضاد چشمگیر آبی‌های تیره، زردهای طلایی، قرمزهای خاکی و سبزهای پرطراوت، نشانه‌ای از شادابی و زندگی است، با این حال آسمان طوفانی، کلاغ‌های شوم، و راهی که به جایی نمی‌رسد، فضایی از انزوا ایجاد می‌کنند. اگرچه اکنون مشخص شده که این آخرین نقاشی او نبوده، اما احساسی از اندوه و تنهایی را منتقل می‌کند که در آثار پایانی‌اش بازتاب می‌یابد.

۲. باغ شکوفه‌ها (Orchard in Blossom)

«ون‌گوگ» در فوریه‌ی ۱۸۸۸ به «آرل»‌ رسید و به‌زودی بهار فرا رسید. او وسایل نقاشی‌اش را به فضای باز برد تا باغ‌های فراوان اطراف روستا را به تصویر بکشد. در «باغ شکوفه‌ها»، سبزها و آبی‌های سرد بر صحنه غالب‌اند، درحالی‌که رنگ‌های صورتی در آسمان و زرد بر زمین، گرما و نور می‌بخشند. «ون‌گوگ» از تلاش اول خود برای خلق این نقاشی ناراضی بود، اما آن را با خود به «سن رِمی» برد و با کمک حافظه خود، نقاشی را بازسازی کرد.

۳. «سروها» (Cypresses)

 در نقاشی‌های «ون‌گوگ»، درختان سرو به‌طور مکرر دیده می‌شوند. او شکل کشیده‌ی آن‌ها را دوست داشت و یک‌بار آن‌ها را از نظر خطوط و تناسبات، «زیبا مانند یک ابلیسک مصری» توصیف کرد. او این اثر را در ژوئن ۱۸۸۹ خلق کرد، زمانی که در آسایشگاه روانی در سنت‌رِمی بستری بود. درخت سرو، که اغلب به‌خاطر حضورش در گورستان‌ها به‌عنوان نماد مرگ شناخته می‌شود، همچنین از ویژگی‌های معمول مناظر طبیعی جنوب فرانسه است. درحالی‌که ممکن است این موضوع بازتاب‌دهنده‌ی موضوعات تیره در ذهن ون‌گوگ باشد، «سروها» همچنین توانایی او در ایجاد زیبایی، انرژی و ریتم در منظره را نشان می‌دهد.

۴. برداشت محصول (The Harvest)

از همان روزهای اولیه‌ی نقاشی، ون‌گوگ شیفته‌ی زندگی روزمره‌ی دهقانان و ارتباط آن‌ها با زمین بود. «برداشت محصول» چند مرحله‌ی مختلف از فرآیند برداشت را نشان می‌دهد: مزرعه‌ی گندم نیمه‌چیده، انبار کاه با نردبان، گاری‌های پراکنده، و مردی که در حال درو کردن است. انتخاب رنگ‌های ون‌گوگ، گرمای سوزان و خشکی منظره را منتقل می‌کند. آسمان آبی با سبزها و زردهای زمین تضاد زیبایی دارد و گرمای یک روز تابستانی را القا می‌کند. ون‌گوگ که به اصلاح مکرر نقاشی‌هایش معروف بود از این اثر بسیار راضی بود.

 

۵. درختان زیتون (The Olive Trees)

«ون‌گوگ» چندین‌بار درخت زیتون، درخت نمادین مدیترانه را در مدت اقامتش در «سنت‌رِمی»‌ را به تصویر کشید. در «درختان زیتون»، کل صحنه به نظر می‌رسد که در حرکت است: زمین مانند امواج اقیانوس جریان دارد و درختان زیتون در برابر کوه‌های آبی موج‌دار و آسمان پر از ابر، پیچ‌وتاب می‌خورند. جالب اینکه بر اساس نامه‌هایش، ون‌گوگ این نقاشی را نسخه‌ی روزانه‌ی اثر معروفش «شب پرستاره» می‌دانست.

منظره‌های ون‌گوگ نقش اساسی در مجموعه‌ی آثار او دارند. در آن‌ها، طبیعت با حرکت و رنگ زنده می‌شود،‌ بیان‌گر عمق احساسی و شدتی است که دنیای درونی او را تعریف می‌کرد.

«وینسنت ون‌گوگ» ـ نقاش نامدار هلندی ـ اکنون به‌ عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پُست‌امپرسیونیسم شناخته می‌شود. او در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در ایالت برابانت هلند نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. برخی از مشهورترین کارهای او در سه سال پایانی عمرش خلق شدند.

با اینکه او گاهی در دوران کودکی طراحی می‌کرد، اما استعداد هنری‌اش تا حد زیادی تا سن ۲۷ سالگی کشف‌نشده باقی مانده بود.

امروزه این هنرمند هلندی را برای سبک منحصربفردی می‌شناسیم که در خلق تابلوهای نقاشی خیره‌کننده‌اش به کار می‌برد. حالا تشخیص منظره‌های چشم‌نواز، پرتره‌های تاثیرگذار و طبیعت‌های بی‌جان سرزنده‌ای که با استفاده از رنگ‌های ضخیم، ضربات قلم‌مو سریع و ترکیب رنگ با نشاط او خلق شده‌اند، کار دشواری نیست؛ البته آثار هنری «ون‌گوگ» از همان ابتدا این ویژگی‌های مشخص را شامل نمی‌شدند و سبک ویژه او به مرور زمان و در طول مراحلی متفاوت زندگی کوتاه او شکل گرفت.