داستان صوتی ساده دل نوشته گوستاو فلوبر قسمت دوم

 نویسنده به شخصیت اول داستان یعنی فلیسیته برمی‌گردد تا از ویژگی‌های او مخاطب را مطلع کند: « فلیسیته هر روز صبح زود از خواب برمی‌خاست تا نماز بگزارد و یکسره تا شب کار می‌کرد. سپس هنگامی که شام به پایان می‌رسید و ظرف‌ها برچیده می‌شد و کلون در انداخته می‌شد، روی آتش بخاری را با خاکستر می‌پوشاند و جلوی بخاری تسبیح در دست می‌خوابید. در چانه زدن بر سر قیمت‌ها هیچکس یکدنده‌تر از او نبود و از نظر پاکیزگی، برق قابلمه‌های او مایه‌ی نومیدی همه‌ی خدمتکاران دیگر بود»(همان:151) او پس از شرح کارآمدی کلفت به ویژگی‌های ظاهری او معطوف می‌شود تا آن را هم برای خواننده شرح دهد: «همه‌ی سال، دوش‌اندازی از کتان باسمه‌ای که از پشت سنجاق می‌خورد، کلاه‌ بندداری که مویش را می‌پوشاند، جورابهای ساقه بلند خاکستری، دامن قرمز رنگ، و روی ژاکتش پیشبند پیش سینه‌داری که پرستارها در بیمارستان می‌پوشند بر تن داشت. صورتش باریک و صدایش نازک بود. در بیست و پنج سالگی اغلب گمان می‌کردند چهل ساله است. به پنجاه‌سالگی که رسید، دیگر سن خاصی را نشان نمی‌داد. همیشه خاموش و راست قامت و بی‌شتاب بود و به عروسک‌های چوبی کوکی می‌مانست.»