سیما کوبان؛ اولین ناشر زن بعد از انقلاب
احتمالش زیاد است که تا به امروز، یا هرگز با نام سیما کوبان برخورد نکرده‌اید، یا کرده و آن را چندان جدی نگرفته‌اید. بااین‌وجود سیما کوبان از آن دست از چهره‌های معاصر است که ارزش دقت بیشتر را دارد.
کوبان هم مترجم بود، هم نقاشی می‌کرد، هم مجسمه می‌ساخت و هم در دانشگاه به تدریس اشتغال داشت. در کاشان متولد شده بود و نسبش به دودمان قاجار برمی‌گشت. بااین‌همه کوبان راه‌ورسم دیگری را در پیش گرفته بود و ترجیح داد برای ادامه زندگی به هنر متوسل بشود.
سیما کوبان برای سال‌ها به نقاشی و مجسمه‌سازی و درعین‌حال به تدریس در دانشکده هنرهای زیبای تهران مشغول بود. پژوهش‌ها و آثار او، گسترده بسیار پهناوری را شامل می‌شود و همین مسئله او را بدل به یکی از زنان تاثیرگذار زمانه‌اش کرد.
علاوه‌بر فعالیت‌های مهمی که کوبان در حوزه‌های مختلف داشت، نام او به این دلیل که اولین ناشر زن ایران در سال‌های پس‌از انقلاب 57 بود نیز به نام بسیار مهمی تبدیل شده است. او در اکثر محافل روشن‌فکری زمانه‌اش رفت‌وآمد داشت و همین مسئله باعث شده بود تا از احترام ویژه‌ای نیز برخوردار باشد.
در سال‌های پس‌از انقلاب از تدریس در دانشگاه بازماند بااین‌حال فعالیتش را در زمینه‌های دیگری ادامه داد. در سال 1360 انتشارات دماوند را با همکاری پرتو نوری‌علا و تنی‌چند از دیگر روشن‌فکران زمانه برپا کرد و به‌عنوان اولین ناشر زن ایران شناخته شد. بااین‌وجود، اقبال این‌بار هم با او یار نبود و انتشارات دماوند در آبان‌ماه سال 1364 تعطیل شد.
کوبان برای مدتی یک شرکت گلیم‌بافی تاسیس کرد و همزمان طرح‌هایش را برای نوسازی شهر تهران با شهرداری در میان می‌گذاشت. در نهایت در دهه 70 تصمیم گرفت که برای ادامه زندگی به فرانسه نقل‌‌مکان کند. در فرانسه نیز مدت طولانی‌ای را به تدریس زبان فارسی و همچنین برگزاری نمایشگاه‌های مختلف در مورد فرهنگ ایران گذراند.
در سال 1378 دراثر سکته مغزی فلج و خانه‌نشین شد، اما بااین‌وجود تا زمان مرگش در سال 1391 براثر سرطان ریه، دست از فعالیت برنداشت و پیوسته سعی در اشاعه فرهنگ ایران داشت. سیما کوبان در 25 آبان 1318 متولد شد.
دیدگاه