قسمت دوم کنکل چرا تماشاگران را راضی نکرده است؟

«کنکل» در دومین قسمتش ظاهرا چندان در جلب رضایت مخاطبش موفق نبوده و انتظارات را برآورده نکرده است.

قسمت دوم کنکل چرا تماشاگران را راضی نکرده است؟

سریال کنکل کار رامتین لوافی پور و اولین تجربه او در سریال سازی است. هرچند پیش از این او سه فیلم بلند ساخته که موفقیت‌هایی هم داشته اند. لوافی پور اولین فیملش را با نام «آرام باش و تا هفت بشمار» سال ۱۳۸۶ ساخت که ‌نخستین فیلم ایرانی بود که برنده جایزه تایگرآواردز از جشنواره رتردام شده است. دومین ساخته او، فیلم سینمایی «برلین ۷-» در جشنواره ملی فجر کاندیدای دریافت ۹ سیمرغ شد و سه سیمرغ به دست آورد و در بخش بین‌الملل جشنواره فجر جایزه حقوق بشر را دریافت کرد. در سال ۹۵ هم او «هت تریک» را ساخت که علاوه بر سیمرغ بهترین فیلمنامه و سیمرغ بهترین بازیگر زن از جشنواره فجر و همچنین در جشنواره گلدن گلاب آسیایی در مالزی، جایزه بهترین فیلم و جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مکمل مرد برای صابر ابر را هم به دنبال داشت.

اولین قسمت کنکل به طور کلی واکنش‌های خوبی از تماشاگرانش دریافت کرد و بیشتر نظراتی که در شبکه‌های اجتماعی در باره آن نوشته شد، مثبت بود. بیشتر تماشاگرانی که در صفحه‌های مجازی در باره سریال نوشتند به حضور صابر ابر و بازی او به عنوان دلیل اصلی تماشای سریال اشاره کردند. عده ای هم نوشته‌اند سریال توانسته در قسمت اول جذبشان کند. منتقدان هم سریال را دست کم در قسمت اولش قابل قبول دانستند. آنها از کارگردانی خوب و تلاش کارگردان برای فضاسازی و رسیدن به لحنی متناسب با داستان معمایی‌اش نوشتند و ضرباهنگ آن را به عنوان یکی از نکته‌های خوب این قسمت معرفی کردند. اما در قسمت دوم، سریال نتوانسته تماشاگرانش را مثل قسمت قبل با خود همراه کند.

 

قسمت دوم کنکل چرا تماشاگران را راضی نکرده است؟

شخصیت ها را نمی شناسیم

مخاطبان زیادی در باره قسمت دوم این سریال در شبکه‌های اجتماعی نظر داده اند که در مجموع در میان آنها تعداد نظرات منفی بسیار بیشتر است. مخاطبی نوشته: «از قسمت اول بدم نیامد، ولی قسمت دوم ماجرا را برایم عوض کرد. چون در مقایسه با قسمت اول عملا چیزی برای گفتن ندارد.» کاربر دیگری به مشکل فیلمنامه اشاره کرده و نوشته: «همان مشکلی که در بیشتر فیلم و سریال‌های ایرانی وجود دارد، در کنکل هم هست. دو قسمت اول مایه‌ای که برای ساخت یک سریال لازم است، ‌ وجود ندارد.»

یکی دیگر از تماشاگران اما از داستان سریال نوشته و این که مورد علاقه اش است چون شبیه سریال‌های دیگر نیست: «قصه را دوست دارم. چون قتلی اتفاق نمی‌افتد، هلدینگی وجود ندارد، مرسدس اجاره ای نمی‌بینیم، شهاب حسینی هم با آن گریم عجیب و غریب سریال آبان در آن نیست!» تماشاگر دیگری اما قصه را آنقدر پرکشش نمی‌داند که تمایلی به دیدن قسمت سوم داشته باشد.

کاربرانی هم از این که شخصیت‌ها در این دو قسمت به مخاطب معرفی نشده‌اند، انتقاد کرده‌اند. یکی از این کاربران نوشته: «در قسمت اول هیچکدام از شخصیت‌ها را نشناختیم. ولی چون قسمت اول بود و یک غافلگیری بزرگ در انتها داشت و مسئله دزدی مهم بود، مشکلی نبود. ولی قسمت دوم هیچ چیزی به قسمت قبل اضافه نکرده است. شاید مثل سریال آبان بهتر بود دو قسمت اول با هم منتشر می‌شد.» دیگری هم نوشته: «به نظرم باید از قسمت دوم باید وارد شناساندن شخصیت‌ها به تماشاگر می‌شد. الان فقط یک سری شخصیت داریم که در باره شان هیچی نمی‌دانیم. به جز ابی دست‌کج بقیه شخصیت‌ها نامشخص هستند و برای سریالی که انتخابش این بوده در قسمت اول مشخص کند، دزدهای کارخانه چه کسانی هستند، شناساندن شخصیت‌ها هم باید مهم باشد.»

نکته دیگری که مورد توجه تماشاگران قرار گرفته، بازی متفاوت صابر ابر در نقش ابی دست‌کج در مقایسه با کارهای قبلی‌اش است. او در این سریال لحن تقریبا همیشگی اش را تغییر داده و بیانش ریتم تندتری پیدا کرده و همین باعث شده برای مخاطب جالب باشد. ضمن این که نقش ابی دست‌کج با شخصیتی که او در سریال تاسیان دارد و همین حالا هم در حال پخش است، ‌ مقایسه شده و تفاوت‌های زیادی که این دو دارند، برای تماشاگر جذاب بوده است. پدرام شریفی هم در نقش امیر بازی ارائه داده که برای مخاطب جالب است و بعضی کاربران معتقدند اگر این شخصیت در طول سریال پرداخت بیشتری داشته باشد، می‌تواند به یکی از شخصیت‌های خاص سریال‌ها تبدیل شود.

بخشی از تماشاگران هم نوشته‌اند جایگاه اجتماعی این شخصیت‌ها مشخص نیست و معلوم نیست چطور یک مدیر داخلی کارخانه (هرچند حتی همین هم مشخص نیست که شخصیت گوهری دقیقا چه سمتی در کارخانه دارد) با یک کارگر که سابقه دزدی دارد و همسر او که یک کارگر رده پایین است و منشی رئیس کارخانه با هم یک گروه تشکیل داده‌اند. ضمن این که اصلا مشخص نیست کارخانه دقیقا چه چیزی تولید می‌کند و ماده اولیه کارخانه که این همه ارزش دارد، چیست. از طرف دیگر میزان اسکناسی که واسطه مالخر روی میز می‌گذارد تا بین ۵ نفر نقسیم شود، مورد نقد قرار گرفته است. بسیاری پرسیده اند در وهله اول چرا در زمانی که دیگر از اسکناس استفاده نمی‌شود، این پول دزدی باید به شکل اسکناس بین همدستان تقسیم شود و علاوه بر آن چرا با توجه به دلار ۸۵ هزار تومانی چرا حجم دسته‌های اسکناس اینقدر کم است.

در نهایت این مخاطبان معتقدند سریال آینده مشخصی ندارد و نه می‌توان گفت سریال بدی است و نه می‌توان دیدنش را توصیه کرد.

 

منبع: همشهری
کد مطلب: ۳۸۱۸۹۰
لینک کوتاه کپی شد

پیوندها

دیدگاه

تازه ها

یادداشت